Hofman-Sretenović, Neda

Neda Hofman-Sretenović diplomirala je u klasi prof. dr h. c. Arba Valdme na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (1999). U istoj klasi završila je i studije na Hochschule für Musik u Kelnu (2002), kao stipendista DAAD-a (Deutscher Akademischer Austausch Dienst). Magistrirala je u klasi prof. Rite Kinke na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (2004). Godine 2015. doktorirala je kamernu muziku u klasi Zorice Ćetković na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, na temu Problemi interpretacije i tehničke realizacije elektroakustičkih dela.

Izvođačka praksa pijanistkinje Nede Hofman-Sretenović po mnogo čemu se izdvaja na sceni savremene muzike u Srbiji. Ona stalno teži otvaranju slušnog horizonta i nastoji da povede slušaoca u susret novoj muzici. Godine 2011. osnovala je Ansambl za novu muziku Gradilište, s kojim je od njegovog nastanka do danas održala preko trideset koncerata u zemlji i inostranstvu (Litvanija, Crna Gora, Hrvatska, Izrael). Godine 2017, sa Ansamblom Gradilište pokrenula je festival savremene muzike ReConstruction, a 2022.  Klavirsko takmičenje u izvođenju savremene srpske muzike.

Kao solista i kamerni muzičar, nastupala je u Nemačkoj, Francuskoj, Italiji, Grčkoj, Makedoniji, Južnoafričkoj Republici, Namibiji i Bocvani. Neda Hofman-Sretenović redovno nastupa na Međunarodnoj tribini kompozitora, gde premijerno izvodi solo i kamerna dela domaćih i stranih autora. Premijerno izvodi dela renomiranih savremenih kompozitora, kao i kompozicije mladih autora. Učestvovala je i na festivalu Kompozitori u prvom licu, održanom u Beogradu 2004. godine, kao i na festivalima KOMA i Lasciar vibrare.

Nastupala je sa Simfonijskim orkestrom Radio-televizije Srbije, Kamernim orkestrom Gudači sv. Đorđa, Beogradskim gudačkim orkestrom Dušan Skovran, Gudačkim orkestrom Camerata Academica, kao i sa ženskim akademskim horom Collegium musicum. Snimala je sa Simfonijskim orkestrom Radio Beograda, za produkciju Muzičkog informativnog centra, produkciju Ansambla za novu muziku Gradilište, i za Muzikološko društvo Srbije.

Dobitnica je nagrade „Aleksandar Pavlović” za promociju srpske muzike u zemlji i inostranstvu koju dodeljuje Udruženje kompozitora Srbije (2017, 2020).

Zaposlena je kao viši umetnički saradnik na Katedri za gudačke instrumente FMU u Beogradu.

Knjige

Hofman-Sretenović, Neda. 2020. Izvođenje elektroakustičke muzike. Beograd: Fakultet muzičke umetnosti.

CD izdanja (izbor)

Vrtlog – Savremena muzika za klavir i elektroniku. Beograd: Ansambl za novu muziku Gradilište, 2021. ISBN 978-86-89621-10-5

Aritmija – Klavirske kompozicije savremenih srpskih autora. Beograd: Ansambl za novu muziku Gradilište, 2019. ISBN 978-86-89621-08-2

Sonate Petra Stojanovića. Beograd: Muzikološko društvo Srbije, 2019 ISBN 978-86-87757-09-7

Izvode: Neda Hofman-Sretenović, klavir; Srđan Sretenović, violončelo; Ljubomir Milanović, viola

CD ReCounstruction – Ansambl za novu muziku Gradilište. Beograd, 2017.  ISBN 978-86-89621-02-0

Pluged in – Ansambl za novu muziku Gradilište. Beograd, 2016. ISBN 978-86-89621-04-4

Studio Live – Ansambl za novu muziku Gradilište. Beograd, 2014. ISBN 978-86-89621-01-3

4 – Ansambl za novu muziku Gradilište. Beograd,  2012. ISBN 978-86-89621-00-6

Premijerna izvođenja (izbor)

Srđan Hofman: Vremeplov (1994)

Srđan Hofman: Duel za klavir i elektroniku (1996)

Izvode: Neda Hofman Sretenović, Zoran Erić; CD Novi zvuk, 8/1996 (CD 108/1996)

Srđan Hofman: Hadedas – Izlaganje i tri razvoja za violončelo i klavir (2004)
Izvode: Srđan Sretenović i Neda Hofman-Sretenović; CD: New Sound, 26/2005, CD: Ansambl za novu muziku Gradilište, 2014.

Srđan Hofman: Ogledalo za mecosopran, violončelo, klavir i kamerni orkestar (2012)
Izvode: Ana Radovanović, mecosopran, Srđan Sretenović, violončelo; Neda Hofman-Sretenović, klavir; Kamerni orkestar Gudači svetog Đorđa, snimak Radio Beograda

Srđan Hofman: Kroz kutije zvuka 2 za klavir i elektroniku (2015) – CD Ansambl za novu muziku Gradilište, 2016.

Svetlana Savić: Soneti za ženski glas, violončelo, klavir i elektroniku (2010–2012)

Izvode: Ana Radovanović, mecosopran; Neda Hofman-Sretenović, klavir; Srđan Sretenović, violončelo

Svetlana Savić: Tri jesenje noći za klavir i elektroniku (2021) – CD Vrtlog, 2021.

Ivan Brkljačić: Hiljadu devetsto… devedeset prvih (19…91) (2019) – CD Aritmija, 2019

Svetlana Maksimović: Fragmenti molitve za mir (po Moneu) (2018) – CD Aritmija, 2019.

Branka Popović: From Rayleigh to Mie (2019) – CD Aritmija, 2019.

Milana Stojadinović-Milić: Aritmija – Slagalica za Nedu (2019) – CD Aritmija, 2019.

Vladimir Korać: Pleiades za klavir i elektroniku (2020) – CD Vrtlog, 2021.
Draško Adžić: Baba Pusta, Studija br. 6 za klavir i elektroniku (2021) – CD Vrtlog, 2021.

Cvetković, Stefan. 2021. “CD Arrhythmia – Piano Works by Contemporary Serbian authors”. International Journal of Music New Sound 57: 135–137.

Miladinović Prica, Ivana. 2014. “The Construction Site Ensemble for New Music: CD 4”. International Journal of Music New Sound 43: 202–206.

Miladinović Prica, Ivana. 2021. „Vortex. Izvođač vs. elektronika”. U: CD Vortex. Beograd: Ansambl za novog muzičko gradilište, 3–7.

Ansambl za novu muziku Gradilište

Koncertna promocija CD izdanja Aritmije pijanistkinje Nede Hofman-Sretenović

UWS BALKAN E4 – Srđan Sretenović & Neda Hofman-Sretenović – Srbija

Ana Gnjatović: Novi kradljivci ruža za kamerni ansambl i elektroniku 

Svetlana Savić: Soneti (Sonnets)

Srđan Hofman: Ogledalo (Mirror)

Srđan Hofman: Duel for piano and live electronics

DRUGI

„(…) Može se pretpostaviti da upravo ovi aspekti klavirskog zvuka predstavljaju glavnu inspiraciju i pokretače kreativnosti Nede Hofman-Sretenović koja pokazuje dobro razumevanje upravo onih zamisli autora koje se nalaze između redova notnog teksta, odnosno koji u partituri pre moraju biti naslućeni nego što se mogu iščitati iz samog zapisa, i čije ozvukovljenje zahteva koliko imaginaciju, toliko i čvrst osećaj za formu kojom se ukroćuje dinamička i vremenska disperzija zvuka i uspostavlja sam smisao dela. U ovom pogledu, bilo da je pristup produkciji klavirskog zvuka na albumu perkusionistički ili ne, kao upečatljivo svojstvo izvođačkog momentuma nameće se gestualnost, koja kao izraz telesnog pokreta otvara možda i onaj najznačajniji prostor interpretativne slobode kada je data muzika u pitanju, i gde upravo individualna gestika pijanistkinje primenjena u otelotvoravanju tona (ili zvučnog efekta) daje odgovarajući interpretativni pečat samoj muzici. Usklađena sa karakternom raznovrsnošću zastupljenih ostvarenja, data gestika je primenjena u rasponu od materijalizacije meditativnih i gotovo statičnih stanja muzike, do ekspresivnog, kad-kad rezignirajućeg oslobađanja čiste energije u zvuku.
(…) Interpretativni izazov Nede Hofman-Sretenović u tom smislu nesumnjivo je bio u samom postupku prvog dešifrovanja poruke autora, ali i u činjenici da interpretiranje savremene muzike zahteva zvučnu estetiku koja se ne može u potpunosti osloniti na izvođačko nasleđe, niti se može uspostaviti na isključivo konvencionalnoj (naučenoj) primeni partiturnih uputstava, već pre podrazumeva kreativno bavljenje samom idiomatikom klavirskog zvuka u neizvesnoj potrazi za mogućim zvučnim uobličenjem tek stvorenog dela.”
(Stefan Cvetković, CD Aritmija, Novi zvuk 57, 2021)

„(…) Osim što podrazumeva kompozitorsku pustolovinu otkrivanja novih, hibridnih zvučnih teritorija, izazov povezivanja klavira sa elektronikom menja i prirodu izvođačke prakse. Prema rečima Nede Hofman-Sretenović, elektronika svojom ’savršenošću’ postavlja pred ’žive’ izvođače bezgranično širok spektar boja, ritmova i dinamike, zadajući im time raznolike i provokativne izazove. U svakom od delâ na ovom kompakt disku interakcija pijaniste sa elektronikom kao virtuelnim, ravnopravnim protagonistom presudna je za stvaranje tog specifičnog amalgama koji premošćuje binarne podele: realno/apstraktno, stari/novi mediji,  analogno/digitalno, organsko/tehnološko… Izvođač je nezamenljiv stožer pred kojim su brojni kompozicioni i izvođački zahtevi (uključujući i akcije koje zahteva real time elektronika); on ne samo da pokreće, kontroliše i usaglašava zvučne slojeve i strukture nego im udahnjuje dušu i emotivnost svojim izvođačkim i afektivnim gestovima. Upravo je to jedan od zahteva koji Martinez postavlja pred izvođača u partituri El alma al cuerpo: pijanista „mora dati celog sebe u izvođenje: mora predati svoju drhtavu muzičku dušu tako da telo (traka), naizgled nepromenljivo, može da oživi…”

(Ivana Miladinović Prica, „Vrtlog. Izvođač vs. Elektronika”, CD Vrtlog, 2021, str. 6–7)